Denizlere

....

Her sosyal olgunun bir çok bileşeni vardır' tüm sosyal olgular içerisinde bizim için değişmez ve değiştirilemez tek asli gerçekliğimiz ise sadece insanlığımızdır'

Mesnedi ve gayesi ne olursa olsun yazılanlar söylenenler yaşananlar eğer bir tek çocuğun bile gözyaşlarına sebep oluyorsa hepsi bir hiçtir' 

......

Akşam üzeri kumsala indim babam' biraz güneşin batışını gözledim' biraz da denize baktım'

Deniz hafif bulanıktı' bense yorgun' girmeyi göze alamadım' bıraktım kendimi kumlara' 

Bitip tükenmez bir enerji ve hep aynı ritimle usul usul akşamın sessizliğinde dalgaları dinledim'

Dertliydi dalgalar babam' bilmem rüzgarlar mı' yoksa denizleri mi anlatıyorlardı' yoksa karalara mı çalıyorlardı' bilemedim ama' dertliydi dalgalar'

Zaman zaman diyorum ki kendime yoksa sussam mı diye de' işte dalgaları görünce babam' susarsam ihanet mi olur içimdeki denizlere'

Sevgiyle'

Bayram mı'

......

Bu bayram işte seninle babam' 

Özlem ağacı yedisinde mi açıyor çiçeğini yoksa yetmişinde mi'

Hani askerden izine geldiğin anlattığın bir hatıran vardı ya babam'

Hani şu niye geç kaldın diyen komutanına ''Kumandanım senin olduğunu bilseydim hemen dönmezdim' filanca kumandandan çekindim de ondan geldim'' dediğin'

Hani şu dört yıllık askerliğin süresince iki günü yollarda geçen hepsi hepsi üç günlük iznin'

Hani köye gelmek için birliğe yetişemem diye gece vakti komşu köylülerin atını haralarından izinsiz aldığın dönüşte de bıraktığın'

Hani eve gelince hiç görmediğin küçük zarife bacımın senin kucağına gelmek istedikçe elinle uzaklaştırmaya çalıştığını yetmiş yıl sonra bile duygulanarak anlattığın'

Sizin zamanınız çok zormuş be babam' zorluklarla örülmüş de' korkusuzluğunuz' cesaretiniz yenememiş yine de'

Şimdi bana iki bin yıllık düzeni değiştiremezsin diyor büyükler babam' fakat değiştiğini göremiyorlar'

Değişiyor dünya işte çocuklarla babam' belki biraz daha can kulağıyla dinlemeliyiz onları' hepsi o kadar'

Bayram mı babam' 

İşte çocuklar'

Ben çocukların masumiyetlerinde' gülen yüzlerinde gördüm bayramları'

Meğer çocukların ellerini öpmem tesadüf değilmiş babam'

Sevgiyle'

Yalnız'

……...

Deniz kenarında bir bankın üzerinde oturuyordum babam' 

Sözsüz düşünceler içerisinde uzun uzun denize dalıyordum' 

Ara ara hafif hafif dalgalarında soluklanıyor' 

Yakomazlardan güneşe kendime bir yol arıyordum'' 

Etrafımdaki kara taşları' belki ferah bir söz işitirim diye pür dikkat dinliyordum '

Anlayacağın yalnızdım babam' 

Yalnızdım' 

Senin yanında yalnızlık nedir bilmedim canım babam' 

Ne kadar uzakta olsakta'

Ama şimdi yalnızım babam' 

Ancak anlıyabiliyorum yalnızlığı'

Yalnızları'

Yalnızlar yalnızları buluyor galiba babam'

O gün sevimli bir kedicik gelmiş' yavaş yavaş yanıma iyice sokulmuş' 

Yalnızlığıma ortak olmuştu'

Yalnızdı babam'

Yalnızlığıma gelmişti'

Yalnız olduğum da yanıma havhavlar geliyor' miyavlar geliyor' kuşlar geliyor' hiç tanımadığım insanlar geliyor da'

İşte'

Yalnızlık kimsesizlik değilmiş babam'

Anladım'

Artık her şey biraz yalnız görünüyor gözlerime'

Her şeyde biraz yalnızlık var'

Hepimiz biraz yalnızız işte babam'

Yeni öğrendim'

Sevgiyle'

..

Güneşli bir günden başlayan' içinde baharları yazları kışları rüzgarları yağmurları taşıyan' mavi kelebekten utangaç gülüşlere' gecenin sessizliğinden yol türkülerine' üşüyen ellerden hasret kalan gözlere' hasılı yüreklerdeki izlere' özlem şiirlerini okuyorum da' yine de geriye hep özlem kalıyor çocuk'