ŞARTLARA İMAN

[leyleklerle gelinen dünyalardaki mahsuscuktan gerçekler]

Her çocuk gibi ben de anneme sormuştum nasıl doğduğumu,

Nasıl nasıl nasıl, diye,

Rahmetli anacığım,

- 'Allah yarattı' derdi, 'yoktan var etti' derdi,

Yine sorardım nasıl nasıl nasıl,

Fazla izahata girmez, hep es geçerdi, 
Canım anacığım,

Sadece,

- 'Allah neye ''ol'' derse, o olur' derdi,

Yine sorardım nasıl nasıl nasıl, diye,

Filancaları leylekler getirmiş, öyle diyorlar, derdim,

- 'Ne bileyim oğul' derdi, 

'Biz çocukken de bizim büyüklerimiz; bebekler, anaların ayaklarının baş parmaklarının uçlarından çıkar derlerdi' derdi,

Her seferinde nasıl nasıl nasıl yani, diye sorardım,

Birazcık da mahsusçuktan, 
Anacığımı konuşturmak isterdim,

Canım anacığım sabırla sonunda,

- 'Daha çok küçüksün' derdi,

Saçlarımı yüzümü gözümü okşayıp severdi,

Birazcık daha mı büyümüştüm ne,

Köyde çocuklar ellerinde elif-ba cüzleri ile kuran okumaya gidiyorlardı,

Erkek çocuklar başlarına illa takke takarlardı, 
Kız çocukları da eşarp bağlarlardı,

İmanın şartları altı, 
İslamın şartları beş, gibi, 
Ezber yapıyorlardı,

Ben de oyun gibi öğrenmiştim imanın şartlarını,

Amentü billahi, 
Ve melaiketihi, 
Ve kütübihi, 
Ve rusulihi,

Anneme de sorardım nasıl nasıl nasıl, diye,

Beraber okurduk, 
Sesli sesli, sözlerine takılmadan,

Gayem imanın şartlarını ezberlemek değildi,

Anacığıma yakın olmak, 
O'nu daha çok içime çekmekti,

Hep uzatırdım, 
Orası nasıldı, orası nasıldı,

Rusuluhu mü, yoksa rusulihi mi,

Bi'daha, bi'daha, 
Nasıldı nasıldı nasıldı, 

Canım anam,

Şartları anlamak mümkün degil,

Şartları dendi mi, bende bir iticilik başlıyor ki anlatamam,

Taa küçüklüğümden beri,

Eşyanın tabiatına da ters gibi, 
Değil mi,

Aman Allahım diyorum, 
Başka sığınacak da bulamıyorum,

Fakat imanı sevmiştim, 
Hem de çok, 
Annem gibi, 
Kayıtsız şartsız,

Ancak imanın kendisi neydi,

Hepimizin taa küçüklükten ezberlediği, 
Ya da okullarda kitaplarda öğrendiği şartlar olabilir miydi,

Şart olan imanın kendisi miydi, 
Yoksa şartların gereği ezberlediklerimiz mi,

Kendi kendime soruyorum,

Kalbim 'şartlı iman' olmaz diyor,

Annem gibi,

Canımızın içi gibi,

İçimizdeki dünyalar gibi,

Ya içinde yaşadığımız dünyalar,

- Yalandan gerçeklerle varlığı sürdürülmeye çalışılan dünyalar,

- Dini coğrafyası nesebiyeti ne olursa olsun şartların şekillendirdiği dünyalar,

- Şartlardan başka dayanağı olmayan dünyalar,

- Şartlanmışlıktan hiç bir şekilde kurtulamayan dünyalar,

- Şartların dokunulmazlığı, sorgulanamazlığı üzerine kurulmuş dünyalar,

- Kuralların, yasaların, anayasaların şartlara baglandığı dünyalar,

- Adaletin, yargının, anlayışların şartlara bağlandığı dünyalar,

- Hürriyetlerin kısıtlı, fikirlerin kısır olduğu dünyalar,

- Kişi hak ve özgürlüklerinin yok sayıldığı dünyalar,

- Kişisel tercihlere tahammül gösterilmeyen dünyalar,

- Sevgilerin içtenlikten uzak, davranışların samimiyetten yoksun olduğu dünyalar,

- Korku üzerine kurulmuş, sürekli aba altından sopa gösterilen dünyalar,

- Suç işleyenlerin başka, sopa yiyenlerin ise başkalarının olduğu dünyalar,

- Uydurmaların olmazsa olmaz şartlarmış gibi sunulduğu dünyalar,

- Şartların esiri olmaktan kendini kurtaramayan dünyalar,

- Önyargıların ördüğü, taassubun hüküm sürdüğü dünyalar,

- Hakikatten uzak hükümlerin peşin peşin verildiği dünyalar,

- Meselelerin hep çözümsüz problemlermis gibi sunulduğu dünyalar,

- Çözümleri ise problemleri yok saymakta bulan dünyalar,

- Vahyin öğretilerinden en uzak, bilimsel gelişmelere kapalı dünyalar,

- İmandan hiçbir iz taşımayan,  şartlara imanın ise esas kabul edildiği dünyalar,

- Ağıtların yakıldığı, gözyaşlarının hiç dinmediği dünyalar,

- Uzaklarda değil, yakınlarda, en yakınlarımızda olan dünyalar,

- İçinde yaşadığımız, sürekli şikayetçisi olduğumuz dünyalar,

- Hiçbir şey yapmadığımız olduğu gibi kabullendigimiz dünyalar,

- Her gün yok ederek, tüketerek ve tükenerek üzerinde yaşadığımız dünyalar,

- Şartlara iman edilen dünyalar,

Nereye kadar,
…………

Allah ile insanlar arasındaki ilişki borç alacak olarak tanımlanamaz,

Dinlerin öğretileri yaratıcı ile olan bağımızı tanımlamaktan uzaktır,
Mutlak böyledir denilmesi ise insanlık için zifiri bir karanlıktır,

Kendisi hiçbir şey değilken, Rabbin yaratması ile var olan insanın,
Allah'a borçlar vermeye kalkışması abestir,

Biz insanlar, hepimiz birbirimize muhtacızdır,
Ve güzel olan hepimizin birbirine muhtaç olmasıdır,

Allah'ın bizleri yaratması ve nimetlerinin borç gibi telakki edilmesi bir yanılgıdır,
İddiası mutlak bir yalandır,
Ve yaratıcıya iftiradır,

Hangimiz doğmak istedi de doğdu,

İmtihan, hesap, ceza, mükafat korku dünyasının olgularıdır,
Sevgi dünyasında hepsi anlamını yitirir,

Ve şu kainatın ihtişamının cennet ve cehennemden öte farklı bir anlamı vardır,

Allah'a sıfatlar takmanın, hevadan ya da helvadan putlar yapmaktan hiçbir farkı yoktur,

Allah'ı kendisine kullar köleler edinen efendi zat gibi görmek de insanlığın yaratıcı hakkındaki yanılgılarındandır,

Kulluk olgusu, insanlığın içine düştüğü en derin çukurlardandır,
İnsanlığın özünde ve kaderinde sadece insan olmak vardır,
İnsanlık, kulluktan insanlığa büyükçe bir adım atmalıdır,

Ve kendisine secde edilmesi olgusu, 
İnsanlığın kendini efendi gibi görme iddiasıdır,
Ve İnsanlığın, kendisi hakkındaki en önemli yanılgısı ve yalanıdır,

İnsan, şeytanı Allah'ın karşısında bir güç gibi görmeyi ve anmayı bırakmalıdır,
Yaptığı tüm kötülük ve yanlışları kendinden bilmelidir,

Allah'ı hileler yapan, tuzaklar kuran, öfkelenen biri gibi gören anlayışlar bırakılmalıdır,

İnsan, Allah'ı kendi gibi sanmaktan sakınmalıdır,

Ve tüm dinler hükümsüzdür,

Sevgiyle,

TARİHİN AYIBI

[Eski dünya yeni dünya hepsi içimizde]

Evleri bizim eve en yakın olanıydı,

Ama hiç gitmemiştim,

Bizim eve geldiklerini de görmemiştim, 

Dışarıda oyun oynarken pek yakınlık göstermezlerdi, 

Fakat kimi yerlerde sımsıkı sarılıp yüzümü gözümü öpüp severlerdi, 

Sebebini sorardım, ancak, 
Hep üstü kapalı yüzüme gülerek geçiştirirlerdi,

Tam bir cevap alamazdım, 

Göremediğim kalın kalın duvarlar vardı sanki ortalık yerde, 
Aşılması zor,

Fakat hiç kimsenin koparamadığı, 
Güçlü bir bağın varlığını da hissederdim, 

Candan severlerdi, hasretle sarılıp öperlerdi,

.........….

Hayata merhaba der demez bir bebeğin düşmanları olabilir mi,

Gözlerini açar açmaz bir bebek birilerinin düşmanı olabilir mi,

Peki birbirlerini hiç görmemiş bebekler düşman olabilirler mi,

Olmaz, olamaz, olmamalı, 

Ama oluyor maalesef, 

Hem de doğar doğmaz, 

Analardan, babalardan, atalardan, tarihten gelen düşmanlıklar var, 

Mazisi çok eskilere dayanan,

Hepimizin karanlıklarda kalmış yaraları, 

Sürekli acısını çektiğimiz, kaşımaya korktuğumuz, 
Derin, çok derin yaralar, 

Asırlardır aramıza yıkılamazmış gibi örülmüş, 
Görünmeyen duvarlar var,

Hepimizin nedenini bilmediğimiz, 
Sorgulayamadığımız ayıpları var,

İçinde bulunduğumuz, 
Hepimizin çıkmaz sokağı, 

Ayıpların en büyüğü, 

Ne benim, ne senin, ne de hiç kimsenin ayıbı, 

Tarihin ayıbı, hepimizin ayıbı,

Öyle veya böyle hepimiz taşıyoruz, 

Ya da mecbur bırakılıyoruz yüklenmeye, 

Her yerde, 

Kadınlar, erkekler, çocuklar, bebekler, 

Hepimiz, 

Sorgulamadan, sormadan, soramadan,

Neden, niçin, kimin için, diyemeden,

Kılıf hazır uyduru vermişiz, 

Dünyanın düzeni böyle kurulmuş diye, 

Yetmez tarihten gelen palavralardan, 
Ciddi sorumluluklar da yüklemişiz kendimize, 

Sevgi bağlarımızı unutup, 
Düşmanlıklar üzerine ihdas etmişiz bugünlerimizi, 

Yalanlarımızı, yanlışlarımızı, ayıplarımızı da tarihin sırtına yüklemişiz,

Utanma nedir bilmeden,

Suçlarımıza tarihi de ortak etmişiz,

............….

Diyelim ki tarih dile geldi, içerisinde taşıdıklarını bir bir ortaya döktü,

- Savaşları siz yaptınız, ben değil,

- Kanı siz döktünüz, ben değil,

- Canlara siz kıydınız, ben değil,

- Tecavüzleri siz yaptınız, ben değil,

- Talanları siz yaptınız, ben değil,

- Entrikaları siz kurdunuz, ben değil,

- Hileleri siz yaptınız, ben değil,

- Yalanları siz söylediniz, ben değil,

- Sahtekarlığı siz yaptınız, ben değil,

- Güçsüzleri zayıfları siz ezdiniz, ben değil,

- Güçlülere yalakalığı siz yaptınız, ben değil,

- Anlaşmaları siz bozdunuz, ben değil,

- Olayları siz çarpıttınız, 
Gerçekleri herkesin bilmesini siz engellediniz, ben değil,

- Makam mevki ganimet hırsı ile her yolu siz mübah gördünüz, ben değil,

- Beni siz bulandırdınız, içerime zehirleri siz kattınız, 

Ayıp benim ayıbım değil, 

Ayıp sizlerin ayıbı, 

Utanması gereken sizlersiniz,  dedi, 

Ne diyelim,

Utanması gereken hangimiz, 

Tarih mi, yoksa bizler mi, 

Utanması gereken yaşayanlar mı, 
Yoksa ölüler mi, 

Ölüler utanır mı, ya da pişman olabilirler mi, 

Dile gelip yaptıklarını tarih önünde itiraf edebilirler mi, 

Cevaplarımız hayır ise ölülerden pişmanlık beklemeyelim, 

Ölülerin utanmasını da beklemeyelim,

Ölülere sövmeyi de bırakalım, 

Düşünmeden sahiplendiğimiz düşmanlıkların utancını biz yaşayalım, 

Masum bebeleri düşman gibi görmenin ayıbını hepimiz yaşayalım, 

Ataların peşi sıra körü körüne gittiğimizi içtenlikle itiraf edelim, 

Gelecek nesillerden de ayıplarımızı taşımalarını istemeyelim, 

pişmanlıkları torunlarımıza miras olarak bırakmayalım, 

Hiç olmazsa geleceğin tarihi temiz kalsın,

...................

Tarih kardeş, elbette senden alınacak dersler var,

Ancak,

Anlatılanları dinleyince uydurulmuş bir hikaye gibisin,

Bazen öğreticiliğin var ama at gözlüğü takmış gibisin,

Hep tek taraflısın, 
Çokca da  abartılısın, 

Pek sevimli de değilsin,

Araştırmacılık yönünde var ama, 
Sanki bulanık suda balık avlamaya benziyor, 

Ayrıca her elini atan seni iyice bulandırıyor,

Taşıdığı mikropları da sana bulaştırıyor,

Tarih kardeş, senin de durulman lazım, 

Gözeler gibi,

İçindeki zehirlerden arınman lazım,

...................

Sen nasıl durulursun bilemiyorum,

Ancak, şunları tavsiye edebilirim,

- Uydurmalardan kurtul, 
Yalancılık yaftasını üzerinden at, 

Şu an ahval senin lehine,

- Tarafsızlığını ilan et, 
Hiç kimseye taraf olma, 

Devirlerin hep döndüğünü en iyi sen bilirsin,

- Olayların abartılmasına asla izin verme, 

Mesela konu insan ise insan olarak kalsın, 

Ne kuş olsun, ne de deve,

- Sevimli olmak iyidir, hep sevimli ol, 

Kabalıklar çirkinlikler hoş olmuyor,

Yani tarih denildi mi yüzler gülmeli,

- Araştırmacılık yönün güzel, devam et, 

Fakat kimsenin seni pis elleri ile karıştırmasına sakın izin verme,

Böyle olursan tarih kardeş kimse seni ayıplamaz, 

Herkesin ayıbı kendine kalır, 
Utancını da kendi yaşar,

Biz de, 
Geçmiş milletlerin aralarındaki kinleri sahiplenmeyiz, 

Düşmanlıkları kendimize vazife edinmekten sakınırız, 

Öncekilerin yanlışlarını kendimiz için doğrular kabul etmeyiz, 

Aramızdaki görünmez duvarları yıkarız,

Ve sevgi bağlarını güçlendiririz,

..................

Gel tarih kardeş seninle el ele verelim, 
İnsanlık bir çıkmaz sokaktan kurtulabilsin,

Kaşımaya bile korktuğu derin yaraları iyileşsin, 

Ne dersin başarabiliriz değil mi,

Çünkü ayıp, ne senin ayıbın, ne de benim ayıbım,

Ayrıca, 
Şimdiye kadar yeterince dersler de almış olmalıyız, 
Değil mi tarih kardeş, 
Hem sen de artık tekerrür edip durma,
Sen de yorulmuş olmalısın,

Hep aynı şeyler çekilmez olabiliyor, 

Ayıplara da sürekli hamallık etmek, 
Anlamsız ayrı bir külfet,
Di mi,

Ne sen taşı, ne ben taşıyayım, ne de hiç kimse taşımasın,

Ne o sırtında bir kambur gibi kıyamete kadar taşıyacak değiliz ya,

Atalım üzerimizden kurtulalım,

………..

Akletmek 'verileri değerlendirme işlemidir,
Ve akletmek bizleri anlama ulaştırabilir,

'Var'lığın başlangıcı 'var'dandır,
Ve sonu ise yine 'var'lıktır,

Rabbin yaratması evvelden ahire süreklidir,
Ve sebepler ile birbirini tamamlamaktadır,

Her son dediğimiz öncesi ile yeni başlangıçları,
Ve her an ise kendisi ile beraber sonsuzluğu içerisinde taşır,

Biz insanlar 'hiç'lik ile 'hep'lik arasında kendimizizdir,
Ve var olmamız en büyük ödülümüzdür,

Ülkelerin bağımsızlık iddiaları bağnazlıktır,
Hiç bir gerçekliği yoktur,

Caydırıcık esası üzerine kurulu sistemler, 
Silahlanmanın ve savaşların en önemli sebebidir,

Silahsız ve savaşsız bir dünya için Dünyanın güvenliği BM güçleri ile sağlanmalıdır,
Ve devletler hükümsüzleştirilmelidir,

Ülkelerin sınırları tel örgü ve mayınlardan temizlenmelidir,
Ve tüm insanlar Dünya'yı biricik yurt olarak bilmelidir,

İnsanlık kendisi için yeni bir kutsallık tanımlaması yapmalıdır,
Ve Her Can, Her Gün, Her Ay, Her bir karış Toprak, Her bir damla Su, Her bir Ağaç Mübarek bilinmelidir,

Mekke ve Medine etrafındaki harem sınırları kaldırılmalıdır,
Ve Yeryüzünde yasaklı hiç bir bölge kalmamalıdır,

İnsanlığın aradığı hakikatleri çocuklar yaşıyor oyun gibi,
Ve geleceğin dünyası için çocuklar büyüklerden daha çok hak sahibidirler,

Düşmanlıklardan, kinlerden, nefretlerden ari, barış ve sevgi dolu bir dünya çocukların en tabi hakkıdır, Ve bunun sağlanması hepimizin en önemli ve öncelikli görevidir,

Sevgiyle,