…
İnkar ile izhar arasında bir yol ayrımına gelmiştim'
Ya kendimi inkar edecektim nifak ile yaşayacaktım'
Ya da her şeyi izhar edip kendimi açığa çıkaracaktım'
İzharı seçtim'
Eğer kendimi inkar etmiş olsaydım' nifak içerisinde şeklen günümüz dindar müslümanları gibi yaşayacaktım'
Kendimi inkar edemezdim'
Biliyordum ki'
Kişinin kendini inkar etmesi Rabbi inkar etmesi demektir'
Rabbi hiç inkar edemezdim'
O halde hayatın' ve var olmamın hiçbir anlamı kalmazdı'
Ben izharı seçtim'
İnkarı değil' İsbatı değil' İmanı değil' İnzarı hiç değil'
Çünkü'
İnsanlık bunların hepsiyle bugüne kadar çok yorulmuştu'
Sadece izharı seçtim'
Yaşadıklarımı' gördüklerimi' hissettiklerimi izhar edecektim'
Olguların' öğretilerin' anlayışların esiri olmadan'
Hiçbir kınayıcının kınamasından korkmadan'
Hakaretlere küfürlere tehditlere aldırmadan'
Sadece sevgiyle'
..........
Bir aralar sözlerim hep yarım kalacak diye korkuyordum'
Ama şimdi öyle değil'
Tüm sözlerimi söylemiş bir doygunluk yaşıyorum içimde'
Bir ferahlık' bir huzur'
Kelimeleri sözleri sakil ağır bir yük gibi görüyorum artık'
Söylenilesi değil'
Silinesi'
İçimde nedensiz bir ferahlık' tarifsiz bir huzur'
Şimdi çok uzun bir sessizlik yolculuğuna çıkıyorum'
Nereye çıkar bilmiyorum'
Dönüşü var mı onu da bilmiyorum'
Beni sürekli içine çekiyor'
Karşı koyup direnemiyorum'
Sevgiyle'
